راكتورهای ABR را می توان بصورت تركیبی از راكتورهای UASB بصورت سری دانست كه در این راكتورها از یك سری از بافلهای عمودی استفاده شده است كه قرار گرفتن این بافلهادر مسیر جریان ، باعث حركت جریان فاضلاب به سمت پایین و بالا و در نهایت ابتدا تا انتهای راكتور می شود. باكتری های درون راكتور به خاطر خصوصیات جریان و بیوگاز تولید شده ، مرتبا در حال بالا و پایین رفتن می باشند. كه این خصوصیت موجب تماس بیشتر آنها با مواد غذایی می گردد. ضرایب پراكندگی محاسبه شده برای راكتور های ABR نشان می دهند كه الگوی جریان در راكتور بین جریان نهرگونه و اختلاط كامل می باشد. هرگونه انحراف از این الگوی جریان می تواند در نتیجه پدیده ایجاد كانال در بستر بیومس یا بوجود آمدن فضاهای مرده در راكتور باشد. برای ایجاد راندمان بهتر در این راكتورها می توان اصلاحات زیر را اعمال كرد:

ایجاد تغییرات در طراحی بافلها برای هدایت جریان از میان بستر لجن.

بهره گیری از یك سیستم جداساز برای به دام انداختن و برگرداندن جامدات.

استفاده از مدیا در قسمت بالایی هرمحفظه راكتورهای سری جهت نگهداری هرچه بیشتر جامدات بیولوژیكی.